او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!

او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!

خدایا ما را از منتظران حقیقی اش قرار ده
او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!

او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!

خدایا ما را از منتظران حقیقی اش قرار ده

#حق_با_علیست (قسمت دوم، بخش پنجم)

#حق_با_علیست (قسمت دوم، بخش چهارم)

 

آیا در تورات و انجیل کنونی (با وجود این همه تحریف) اثر مشهود و مشخصی از پیامبر و امیرالمؤمنین باقی‌مانده است؟!
(قسمت دوم: طاب طاب در تورات سریانی)

قبل از ادامه‌ی بحث ذکر این نکته خالی از لطف نیست که:
همچنان که در منابع اهل سنت مطالب فراوانی وجود دارد که با استناد به آن، حقانیت تشیع اثبات می‌شود، خداوند که هادی است، در تمام ادیان و مذاهبی که ریشه‌ی الهی دارند، رد‌پایی از حقیقتِ تحریف نشده قرار داده، که اگر کسی جویای حقیقت باشد، بتواند با مشاهده‌ی آن به سوی حق رهنمون شود و مطلب ذیل یکی از جالب‌ترینِ این نمونه‌ها است که از دیرباز[1] تا کنون[2] عامل هدایت و اسبتصار بسیاری از مسیحیان و یهودیان شده است.
معادل‌ واژۀ (مئود مئود) که در تورات عِبری آمده، در نسخه‌‌ی سریانیِ تورات می‌شود این عبارت: (
ܛܳܒ ܛܳܒ)

از لینک ذیل می‌توانید کتاب سِفر پیدایش، به زبان سریانی و انگلیسی را دانلود کنید:
https://pdfrock.com/compress-pdf-free.html#google_vignette
در فصل 17 از این سِفر، آیه 20 (که می‌شود معادل ص296و268 از فایل پی‌دی‌اف، و معادل شماره‌ صفحاتِ 84و85 کتاب) به وضوح کلمه (
ܛܳܒ ܛܳܒ) آمده است.

در این لینک:
https://en.wikipedia.org/wiki/Syriac_alphabet
می‌توانید مشاهده کنید که این طبق حروف سریانی استفاده شده در این کلمه، تلفّظ این اسم عَلَم چگونه است.
حرف: (
ܛ) به معنای (ṭ (also T or ţ) - یا معادل ت یا ط در فارسی)
حرف: (
ܳ ) به معنای (ā or â or å - یا معادل آ در فارسی)
حرف: (
ܒ) به معنای (hard: b soft: ḇ - یا معادل ب در فارس)
بر این اساس ما در این آیه، شاهد وجود کلمه (طاب طاب) هستیم!
بر این اساس ترجمه‌ی صحیح این آیه چنین است:
«و اما در خصوص ‌اسماعیل‌، تو را اجابت‌ فرمودم‌. اینک‌ او را برکت‌ داده‌، بارور گردانم‌، و از او به واسطه‌ی طاب طاب، دوازده‌ پیشوا پدید آیند، و امتی‌ عظیم‌ از وی‌ به وجود آورم‌.»
حال ببینیم (طاب طاب) کیست که از نسل حضرت اسماعیل است و ۱۲ پیشوا از نسل او پدید آیند!
ابن حمزه‌ طوسی از علمای بزرگ قرن پنج و شش ه.ق، در کتاب الثاقب فی المناقب (ج۱، ص۲۶۹) نقل می‌کند که:
مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌‌السلام در خلال گفتگوی طولانی با یکی از علمای یهود، بعد از آنکه حضرت به پرسش‌های عالم یهودی پاسخ می‌دهند، در اواخر گفتگو  که یهودی احتمال می‌دهد که مولی با این مرتبه از علم، همان وصی پیامبر آخرالزمان باشد از ایشان می‌پرسد:
نام پسر عموی تو محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در تورات چیست؟
همچنین نام خودت و نام فرزندانت در تورات چیست؟
در این هنگام امیرالمؤمنین علی علیه‌‌السلام می‌فرماید:
برای هدایت شدن بپرس، نه برای امتحان کردن!
بر تو باد رجوع به کتاب تورات که نام محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در آن «طاب طاب» است
و نام من در آن «ایلیا» است و نام فرزندانم «شُبِّر و شَبِیر».
و در این هنگام یهودی ایمان می‌آورد و ضمن شهادت به یگانگی خدا و رسالت حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، به وصایت حضرت امیر صلوات الله علیه و حقانیتش اقرار می‌کند[3].
خوب این‌جا سخن از ایلیا به میان آمد و حضرت امیر صلوات‌الله‌علیه فرمودند که در کتاب مقدّس نام مبارکشان ایلیا است!
در ادامه بررسی خواهیم کرد که آیا در کتاب مقدّس فعلی اثری از نام ایلیا هست؟ و اگر هست آیا می‌شود آن را بر امیر مؤمنان علی علیه السلام تطبیق داد؟

 

 

 



[1] شماری از دانشمندان اهل کتاب در قرون متقدم متأثر از این آیه به اسلام گرویده‌اند از جمله شخصیت‌هایی نظیر: کعب الاحبار، سرج الیرموکی، عثوا ابن أوسوا، عمران بن خاقان، الحسین بن سلیمان، ابن ربّن طبری، سموئل مغربی، سعید بن حسن اسکندری...

[2] جالب آن که این امر مختص زمان‌های گذشته نبوده و در عصر حاضر نیز برخی از مبشرین مسیحی نیز به ارتباط این بشارت با دین اسلام اعتراف کرده‌اند. به عنوان نمونه، جاناتان کالور، مبلغ مسیحی دارنده‌ی مدرک دکترا از دانشکده‌ی تبشیر جهانی (School of World Mission) زیرمجموعه حوزه‌ی علمیه‌ی مسیحی فولر (Fuller Theological Seminary)، که بزرگ‌ترین حوزه‌ی علمیه‌ی مسیحی آمریکاست، در مقاله‌ی خود درباره‌ی بشارت سفر پیدایش: ۱۷، این آیه را بشارتی درباره‌ی امت اسلام تلقی می‌کند. ر.ک: Jonathan Culver, The Ishmael Promise and Contextualization Among Muslims

[3] ...مَا اِسْمُ مُحَمَّدٍ اِبْنِ عَمِّکَ فِی اَلتَّوْرَاةِ؟ وَ مَا اِسْمُکَ فِیهَا؟ وَ مَا اِسْمُ وَلَدَیْکَ؟... «سَلْ اِسْتِرْشَاداً وَ لاَ تَسْأَلْ تَعَنُّتاً، عَلَیْکَ بِکِتَابِ اَلتَّوْرَاةِ، اِسْمُ مُحَمَّدٍ فِیهَا طَابَ طَابَ، وَ اِسْمِی إِیلِیَا، وَ اِسْمُ وَلَدَیَّ شَبَّرُ وَ شَبِیرٌ». (الثاقب فی المناقب (ابن حمزه طوسی): ج۱، ص۲۶۹)

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد