ما را چه می شود؟ فقط لحظاتی صادقانه به این عبارات بیاندیشیم!!!

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

خودم و شما را تنها به اندیشیدن به این سخنان دعوت میکنم

حداقل اندکی صادقانه با خود بیاندیشیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



استادِ استاد با خودشان در سن 22 سالگی گفته اند:

نقل قول: 800x600

بالاخره حقیر با اینکه در آن‏وقت بیش از بیست و دو سال از عمرم نگذشته بود عرض کردم:

بنده بالوجدان مى‏بینم که اگر در مقابل شخص بزرگى قرار بگیرم در حال خود تغییر و شرم و خضوعى مى‏بینم

و هر قدر آن شخص بزرگ‏تر و وجیه‏تر باشد دگرگونى حال بیشتر مى‏شود،

امّا در عین حال که معتقدم و همه‏ ى ما معتقدیم که خداى متعال از هر بزرگى و صاحب‏ جاهى بزرگ‏تر و وجیه‏تر، بلکه همه‏ ى بزرگى‏ ها در مقابل عظمت او هیچ و همه چیز ناچیز است،

پس چرا وقتى به نماز مى‏ ایستم با اینکه یقینا خود را در مقابل حق - جل و علا - قرار مى‏ دهم هیچ تأثیرى و تفاوتى و تغییر حالى در خود نمى‏ یابم؟

«انما المؤمنون الذین اذا ذکر اللّه‏ وجلت قلوبهم.»

همانا مومنان کسانی هستند که هنگامی که خداوند در مقابلشان یاد می شود قلوبشان از ترس به لرزه در می آید

از اینجا مى‏ فهمم که این ایمان، ایمان واقعى نیست؛

لذا مى‏ کوشم که خود را به مرحله‏ اى برسانم که قدرى از آثار جمال و عظمت حق را در قلب خود بیابم.

از مهمترین مصادیق ذکر و یاد خدا چیست؟؟؟

وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْری (14-طه)
نماز اقامه کن برای ذکر و یاد من!!!!



نشانه ی علم واقعی چیست؟
و نشانه ی عالمان واقعی چیست؟


َ إِنَّما یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماء(فاطر- 28)
حقیقت چنین است: از میان بندگان خدا، تنها علما از او مى‏ ترسند (28)


نشانه ی علم نافع و حقیقی ادراک واقعی عظمت خداست که نتیجه ی آن خشیت از مقام عظمت پروردگار است!!!



همه شنیدیم که روایت داریم

نماز معراج مومن است



حالا خداوکیلی با نماز به معراج میریم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اگر نه
یا روایت غلط است نعوذاً بالله

یا نماز ما نماز نیست و ایمان ما ایمان نیست!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



مگه ما چه قدر از عمرمون باقی مونده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تا کی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟


خدا توفیق بده تا یکم راست بگیم


خدا یکم محبتش رو حقیقتاً به دل ما بیاندازد تا او را حقیقتاً بخواهیم تا اندکی از آثار حقیقی ایمان در ما هم پیدا بشه به حق 14 معصوم


استدعا دارم به این فرازها اندکی بیاندشید!


علی 110 برای مدتی در تالار حضور ندارد

دلیل عدم حضور:
گفتند:
امام زمان عالمِ ناقل نمی خواهند،
عالمِ عامِِل می خواهند!

---

(۲۲/آبان/۸۹ ۱۹:۲۸)استادِ استادِ نوشته است:  *****ص82: متأسفانه بسیاری از ما از دین و از حقایق، تنها در پی یادگرفتن الفاظی هستیم که آنها را به دیگران تحویل دهیم و هیچگاه در صدد این نیستیم که آیا مطالبی که یاد گرفته ایم و به حساب خودمان با یادگرفتن آنها خود را مسلمان میدانیم اعتقاد قلبی ما شده یا خیر؟!



...پس هان ای عزیز تنها به یادگرفتن قناعت مکن؛ زیرا یادگرفتن وقتی به انسان نفع می دهد که معلومات او توأم با اعتقاد باشد .البته منظور نفع اخروی است و الّا چه بسا افرادی با همین محفوظات، سال های سال از منافع دنیوی آن برخوردار و امور خود را به خوبی بگذرانند و مردم، اطرافشان را گرفته، انها را از بزرگان دین هم بدانند، و همین اجتماع و اعتقاد مردم، امر را بر انها مشتبه کرده، زودتر آنها را به هلاکت معنوی برساند.



اعتقاد نیز اگر اعتقاد صحیح و جازم باشد ملازم و همراه با عمل است. اگر عمل صحیح، ناشی از اعتقاد درست باشد دارای اثر و علامت است؛ روز به روز یقین و شوق به عالم بقا و پشت کردن به دنیا را زیادتر می کند تا جایی که انسان می شود ((روحانی)) و در عین حال که در زندان تن و عالم ناسوت محبوس است قلبش که از برکت اعمال صالح به حیات انسانی زنده شده، با ملاء اعلی در ارتباط است و نمونه ای از فیوضات عالم غیب را درک می کند.



{ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُو }"نحل-97"
(( هر کس- از مرد یا زن- کار شایسته کند و مؤمن باشد، قطعاً او را با زندگى پاکیزه‏اى، حیاتِ [حقیقى‏] بخشیم، و مسلماً به آنان بهتر از آنچه انجام مى‏دادند پاداش خواهیم داد))

پس هر عِلمی برای عمل است و قیمت هر عملی به قدر نیت عامل اوست و هر نیتی برای نتیجه است. در این عالم همه فعالیت می کنند، لکن اهداف و نیات و در نتیجه آثار مختلف است؛ زیرا از هر عملی اثری در نفس انسان پیدا میشود. اگر عمل ظلمانی بود ایجاد ظلمت می کند و اگر نورانی بود اثری دل افروز و نورانی خواهد داشت.

(۲۲/آبان/۸۹ ۱۹:۲۸)استادِ استادِ نوشته است:  ***ص84:یکی از نشانه های ایمان صحیح و اعتقاد درست این است که اگر انسان بین دو امر مخیر شد که در یکی رضای خالق و سخط و خشم مخلوق و در دیگری عکس آن باشد، رضای خالق را بر رضای مخلوق ترجیه دهد.

(( مِنْ صِحَّةِ یَقِینِ الْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ لَا یُرْضِیَ النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّه‏)) ((از امام صادق (علیه السلام) که فرمود:

از درستى یقین مرد مسلمان این است که مردم را خشنود نکند به خشم خدا))"اصول کافى-ترجمه کمره‏اى، ج‏4، ص: 183باب فضل یقین‏"

خواهران و برادران ایمانی

حقیقتاً التماس دعا دارم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

---

پس از خواندن این

اگر خواستیم تکانی بخوریم این دو تاپیک مفید است إن شاء الله...

درست کردن ایمان و اصلاح قلبم را از کجا شروع کنم؟ (پست ویژه)

راه اینکه خدا به ما حکمت بده چیه؟(مقاله ی فوق ویژه و کاربردی