دو فقره‌ی حیرت‌انگیز از دعای وداع امام سجاد علیه السلام با ماه مبارک رمضان

این درگه ما، درگه نومیدی نیست!
باز آی باز آی، هر آنچه هستی
و هر آنچه کردی
باز آی...
که در کوی ما شکسته‌دلی می‌خرند و بس...
اگر امام معصوم چنین دعا نمی‌کردند، هرگز جرأت نمی‌کردم که این‌چنین دعا کنم، خدا را شکر که امامانی داریم که به ما می‌آموزند چگونه از خدایی که دریغ در ساحتش راه ندارد باید درخواست نمود وچه باید درخواست کرد، آن هم در زمانی که بسیاری دارند دست پر از ماه مبارک رمضان خارج می‌شوند ولی ما دست خالی و غصه‌دار و متأسفم و نادم هستیم... بخوانید دو فقره‌‌ی حیرت‌انگیز از دعای وداع با ماه مبارک رمضان امام سجاد علیه السلام را و التماس دعا...  اللَّهُمَّ فَلَکَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ، وَ اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ، وَلَکَ مِنْ قُلُوبِنَا عَقْدُ النَّدَمِ، وَمِنْ أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ، فَأْجُرْنَا عَلَى مَا أَصَابَنَا فِیهِ مِنَ التَّفْرِیطِ أَجْراً نَسْتَدْرِکُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِیهِ، وَنَعْتَاضُ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الذُّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَیْهِ... اللَّهُمَّ وَمَنْ رَعَى هَذَا الشَّهْرَ حَقَّ رِعَایَتِهِ، وَحَفِظَ حُرْمَتَهُ حَقَّ حِفْظِهَا، وَقَامَ بِحُدُودِهِ حَقَّ قِیَامِهَا، وَاتَّقَى ذُنُوبَهُ حَقَّ تُقَاتِهَا، أَوْ تَقَرَّبَ إِلَیْکَ بِقُرْبَةٍ أَوْجَبَتْ رِضَاکَ لَهُ، وَعَطَفَتْ رَحْمَتُکَ عَلَیْهِ، فَهَبْ لَنَا مِثْلَهُ مِنْ وَجْدِکَ، وَأَعْطِنَا أَضْعَافَهُ مِنْ فَضْلِکَ، فَإِنَّ فَضْلَکَ لَا یَغِیضُ، وَإِنَّ خَزَائِنَکَ لَا تَنْقُصُ بَلْ تَفِیضُ، وَإِنَّ مَعَادِنَ إِحْسَانِکَ لَا تَفْنَى، وَإِنَّ عَطَاکَ لِلْعَطَاءِ الْمُهَنَّا... خداوندا! تو را سپاس می‌گوییم؛ در حالی که به بدی‌هایمان اقرار و به ضایع کردن ماه مبارک و هم چنین به تباه کردن اعمالمان، اعتراف داریم؛ و برای تو در دل‌هایمان، پشیمانی پا برجا و ثابت است؛ و در زبانمان، عذر صادقانه قرار دارد؛ بر این اساس (از درگاه فضل و بی‌استحقاق‌بخشی‌ات مسئلت داریم که) در برابر تقصیر و کوتاهی‌ای که در این ماه گریبان‌گیر ما شده، پاداشی عنایت کنی که در پرتو آن پاداش که از سر فضل و بی‌استحقاق بخشی‌ات است، فضیلت دل‌خواهمان را در این ماه به دست آوردیم و اندوخته‌های گوناگون مورد علاقه را، به (جایگزین آن کوتاهی‌هایی که در این ماه مرتکب شدیم و از آن‌ها حقیقتاً نادم و پشیمان هستیم) عَوَض بستانیم. بار الها هر کس که این ماه را آن‌طور که سزاوار است رعایت کرده، و احترامش را آن‌چنان که باید حفظ نموده، و حدودش را به بهترین صورت بپاداشته، و از گناهانش به نحو صحیح پرهیز کرده، یا به وسیله کار خیر به تو تقرّب جسته که موجب خشنودیت از وی گشته، و رحمتت را متوجه او نموده‌ای، پس مانند آنچه به او بخشیدی از سر فضل و بی‌استحقاق بخشی‌ات به ما ببخش و تفضّل فرما، و چندین برابر آن را از فضل خود به ما عطا فرما، چرا که فضل و بی‌استحقاق بخشی‌ات کاستی نگیرد، و خزائنت نقصان نپذیرد بلکه افزون می‌شود، و معادن احسانت از بین نمی‌رود، و همانا عطای تو گوارا عطایی است. صحیفه سجادیه: دعای ۴۵ (دعای وداع با ماه مبارک رمضان)، فقرات ۴۵ و ۵۰