او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!

خدایا ما را از منتظران حقیقی اش قرار ده

او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!

خدایا ما را از منتظران حقیقی اش قرار ده

امیرالمؤمنین تقسیم کننده بهشت و جهنم! (طبق منابع اهل سنت)

در منابع اهل سنت روایات متعددی وجود دارد که ناظر بر این حقیقت است که مولا امیرالمؤمنین مولی الموحدین تقسیم کننده بهشت و جهنم هستند!

به عنوان نمونه از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است:

إذا کان یوم القیامة قال الله تعالى لمحمد وعلی: أدخلا الجنة من أحبکما ، وأدخلا النار من أبغضکما ، فیجلس علی على شفیر جهنم فیقول لها : هذا لی وهذا لک ! وهو قوله : ( ألقیا فی جهنم کل کفار عنی (سوره ق - آیه 24). ( شواهد التنزیل (حاکم حسکانی): ج 2، ص 264

در روز قیامت خداوند تعالی به محمد و علی علیه السلام می‌گوید: داخل بهشت کنید هر که شما را دوست دارد و داخل جهنم کنید هر که شما را دشمن دارد. پس علی بر لبه جهنم می‌نشیند و به او می‌گوید: این از برای من (و بهشتی است) این از برای تو (و جهنمی است) و این است مقصود خداوند از کلامش (ألقیا فی جهنم کل کفار عنید - شما دو تن در جهنم بیاندازید هر کافر دشمن‌پیشه را)

اما اگر بپرسند سبب این مطلب چیست که امیرالمؤمنین تقسیم کننده بهشت و دوزخ است و حال آنکه بهشتی شدن و جهنمی شدن انسان تابع ایمان و کفر اوست، پاسخ‌های یکسانی از قول معصومین علیهم السلام وارد شده است به عنوان نمونه زمانی که مأمون عباس از امام رضا علیه السلام همین سؤال را می‌پرسد، حضرت در پاسخ می‌فرماید:

عن أبی الصلت الهروی قال : قال المأمون یوما للرضا علیه السلام یا أبا الحسن أخبرنی عن جدک أمیر المؤمنین بأی وجه هو قسیم الجنة والنار وبأی معنی فقد کثر فکری فی ذلک ؟ فقال له الرضا علیه السلام : یا أمیر المؤمنین ألم ترو عن أبیک عن آبائه عن عبد الله بن عباس أنه قال : سمعت رسول الله ( ص ) یقول : حب علی إیمان وبغضه کفر ؟ فقال : بلی فقال الرضا علیه السلام : فقسمة الجنة والنار إذا کانت علی حبه وبغضه فهو قسیم الجنة والنار (عیون اخبار الرضا(شیخ صدوق): ج 1، ص 92)

ابا صلت هروی نقل کرده است که روزی مامون به امام رضا علیه السلام گفت:

یا اباالحسن ما را از پدرت امیرالمومنین آگاه ساز که به چه علت قسیم الجنه و النار خوانده شده است و این به چه معنا است که این مطلب فکر مرا مشغول ساخته است

پس امام رضا علیه السلام به او فرمودند:

ای مأمون آیا تو از پدرت و او از پدرانش از ابن عباس از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل نکردید که گفت از رسول خدا شنیدم می فرمایند:

حب علی ایمان و دشمنی با علی کفر است ؟

پس مأمون پاسخ داد آری

پس حضرت فرمودند: پس تقسیم می کند بهشت و دوزخ را زمانی که ایمان و کفر بر اساس حب و بغض او باشد، بنابر این او قسیم الجنه و النار است.

برخی از منابع اهل سنت که قسیم جنت و النار بودن امیرالمؤمنین در آنها ذکر شده است:

لفایق فی غریب الحدیث جارالله زمخشری ج 3 ص 97

شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 2 ص 260 و ج 19 ص 140

البدایه و النهایه ج 7 ص 392

المناقب ، خوارزمی ، ص 41

کنزالعمال متقی هندی ج 13 ص 152

تاریخ مدینه دمشق ج 42 ص 298

در خصوص روایت نبوی:

«حبّ علیّ إیمان و بغضه کفر: دوست داشتن علی(علیه‌السلام) ایمان است و بغض علی(علیه‌السلام) کفر است».

و روایت دیگری حضرت فرمودند: «بغض علی(علیه‌السلام) نفاق است».

این روایات با الفاظ مختلفی در منابع مختلف شیعه و اهل سنت وارد شده است ، در این‌جا نام برخی از بزرگان و علمای طراز اول اهل سنت که این حدیث را نقل کرده و صحیح دانسته‌اند را بیان می‌کنیم:
1. «احمد بن حنبل» در کتاب المناقب، ص171 مخطوط.
2. «حاکم ابو عبد الله نیشابوری» در کتاب مستدرک ج3، ص129، چاپ حیدرآباد الدکن.
3. «احمد بن حجر عسقلانی» در کتاب لسان المیزان ج5، ص161، چاپ حیدرآباد.
4. «آلوسى» در کتاب روح المعانی ج2، ص17 چاپ منیریه مصر.
5. «ذهبی» در کتاب میزان الاعتدال ص236، چاپ حیدرآباد.
6. «خطیب خوارزمی» در کتاب المناقب ص226، چاپ تبریز.
7. «نور الدین هیثمی» در کتاب مجمع الزوائد ج9، ص133، چاپ مکتبه القدسی، قاهره.
8. «ابن ابى الحدید» در کتاب شرح نهج‌البلاغه ج4، ص520، چاپ مصر.
9. «ابن حجر هیتمى» در کتاب الصواعق المحرقه، ص172، چاپ محمدیه مصر.
10. «خطیب بغدادی» در کتاب موضح اوهام الجمع و التفریق ج1، ص41، چاپ حیدرآباد الدکن.
11. «طبری» در کتاب ذخائر العقبى ص91، چاپ مکتبه القدسی مصر.
12. «سیوطی» در کتاب تاریخ الخلفاء، ص66، چاپ میمنیه مصر.
13. «قندوزى» در کتاب ینابیع الموده، ص47 و 213 و 247 چاپ اسلامبول.
14. «نور الدین هیثمی» در کتاب مجمع الزوائد ج9، ص132، چاپ مکتبه القدسی، قاهره.
15. «شیخ حسن عدوى حمراوى» در کتاب مشارق الانوار ص 122، چاپ مصر.
16. «علامه طحاوی» در کتاب مشکل الآثار ج1، ص48، چاپ حیدرآباد الدکن.
17. «ابن عبد البر» در کتاب الاستیعاب ج2، ص460، چاپ حیدرآباد الدکن.
18. «قاضی موسى بن عیاض یحصبى» در کتاب الشفاء بتعریف حقوق المصطفى ج2، ص41.
19. «شیخ محمد بهجت دمشقی» در کتاب نقد عین المیزان، ص14، چاپ مجله قیمریه.
20. «سید محمد بن یوسف تونسى» مشهور به «کافی» در کتاب السیف الیمانی المسلول ص 49.

______________________________

برخی از منابع اهل سنت که احادیث مبنی جهنمی و بهشتی شدن مردم بر اساس حب و بغض امیرالمؤمنین علیه السلام بیان کرده‌اند با استناد به آیه 24 سوره ق:

لما سمع أبو حنیفة أن الأعمش یروی عن علی بن أبی طالب ما لا یلیق بجلالة شأنه،

"فمرض فدخل علیه و معه ابن أبی لیلى و ابن شبرمة، و کان عنده شریک بن عبد الله،

التفت إلیه أبو حنیفة و کان أکبرهم فقال:

یا أبا محمد اتق الله فإنک فی أول یوم من أیام الآخرة و آخر یوم من أیام الدنیا،

و قد سمعت أنک تحدث فی علی بن أبی طالب بأحادیث لو سکت عنها لکان خیرا لک،

فقال الأعمش:

لمثلی یقال هذا؟

أسندونی، فلما أسندوه

قال: حدثنا ابن المتوکل القاضی عن أبی سعید الخدری قال:

قال رسول الله - صلى الله علیه وسلم -:

إذا کان یوم القیامة قال الله لی و لعلی بن أبی طالب:

أدخلا الجنة من أحبکما و أدخلا النار من أبغضکما، فلذلک قول الله تعالى:

{أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ}،

فقال: قوموا عنی لا یجیء أطهر من هذا، فما خرجوا من الباب حتى مات الأعمش رحمه الله تعالى". و قد روى هذا الحدیث بهذا الإسناد جمع، فهو إسناد صحیح.

منبع:

نام کتاب: السیوف المشرقة و مختصر الصواقع المحرقة نویسنده: الآلوسی، محمود شکری جلد: 1 صفحه: 665

لینک:

http://lib.efatwa.ir/46198/1/665

وقتی ابو حنیفه از اعمش شنید که او درباره فضایل حضرت علی سخنانی می‌گوید و در حال بیماری سختی نیز هست پس به سراغ او رفت به همراه ابن ابی لیلی و ابن شبرمه و شریک بن عبدالله.

از ابوحنیفه که از همه آنها بزرگتر بود به اعمش گفت

ای ابا محمد، تقوا پیشه کن و از خدا بترس و تو در حالی هستی که در اولین روز از روزهای آخرت و آخرین روز از روزهای دنیا هستی.

من شنیده‌م که تو درباره علی بن ابی‌طالب سخنانی می‌گویی که اگر از گفتنش خودداری کنی برایت بهتر است.

اعمش در پاسخ ابوحنیفه گفت:

مثلاً چه می‌گویم.

چه چیز خلاف واقعی می‌گویم؟

به راستی که ابن متوکل قاضی از ابی سعید خدری به من خبر داد که او گفت:

رسول خدا صلوات الله علیه و آله فرمود:

هنگام روز قیامت، خداوند به من و به علی بن ابی‌طالب می‌گوید:

شما دو تن هر کس را که محب شما است داخل بهشت کنید و هر کس که شما دو نفر را دشمن می‌دارد وارد دوزخ کنید و این است معنای سخن خداوند که می‌فرماید:

{أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ (سوره ق - آیه 24}،

شما دو نفر هر کفر‌پیشه لجوج را داخل جهنم کنید.