او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!
خدایا ما را از منتظران حقیقی اش قرار ده
او خواهد آمد، اگر من و امثال من بگذارند!
خدایا ما را از منتظران حقیقی اش قرار دهمحب واقعی اهل بیت
من رزقه الله حب الائمه من اهل بیتی
فقد اصاب خیر الدنیا و الاخره.
فلا یشکن احد انه فی الجنه،
فان فی حب اهل بیتی عشرین خصله،
عشر منها فی الدنیا
و عشر فی الاخره.
اما فی الدنیا
فالزهد
و الحرص علی العمل (او علم)
و الورع فی الدین
و الرغبه فی العباده
و التوبه قبل الموت
و النشاط فی قیام اللیل
و الیاس مما فی ایدی الناس
و الحفظ لامر الله و نهیه عز و جل
و التاسعه بغض الدنیا
و العاشره السخاء.
و اما فی الاخره ... فطوبی لمحبی اهل بیتی. بحارالانوار ج51 :ص78 ح12.
پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند:
آن کس که خداوند محبت ائمه اهل بیت مرا روزی او کند
پس به خیر دنیا و آخرت می رسد
و جای تردید نیست که در بهشت خواهد بود،
زیرا در محبت اهل بیت من بیست خصلت هست
که ده خصلت آن در دنیا
و ده خصلت در آخرت است.
اما ده خصلت دنیا عبارت است از:
زهد (به این معنا که انسان نه با روی آوردن دنیا به و نه با از دست دادن مواهبش قلبش متأثر نشود!)
و حرص بر عمل (در برخی نسخه های حرص بر علم)
و پارسائی در دین
و میل (و رغبت) به بندگی (و اطاعت از خدا)
و توبه پیش از مرگ
و نشاط در شب زنده داری
و مایوس بودن از آنچه در دست مردم است (و فقط چشم امید به خدا داشتن)
و حفاظت از امر و نهی خداوند
و نهم بغض دنیا (که حب دنیا رأس تمام خطاهاست!)
و دهم سخاوت.
و اما ده خصلت آخرت این است: ... پس خوشا به حال دوستداران اهل بیت من.
آیا ما محب اهل بیتیم حقیقتاً؟
فایده یاد مرگ چیه؟
أعوذ بالله من الشّیطان الرّجیم
بسم الله الرّحمن الرّحیم
فَذُوقُوا بِمَا نَسِیتُمْ لِقَاء یَوْمِکُمْ هَذَا إِنَّا نَسِینَاکُمْ وَذُوقُوا
عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
سلام عرض شد
اگه شما هم مثل منِ حقیر فقیر سراپاتقصیر این حالات را دارید:
دل مرده شدید و نمی دانید چه کنید تا دلتان زنده شود
نمی دانید چه کنید تا مرگ و جان دادن برایتان آسان شود
اگر نمی توانید بر هوای نفس خود غلبه کنید
اگر غفلت در زندگی روزمره ی این آخرالزمان همواره گرفتارتان ساخته و یادتان می رود که از کجا آمده اید، کجا هستید و به کجا می روید
اگر دلت به وعده های خدا اطمینان ندارد
اگر گرفتار حرص و طمع هستید
اگر دنیا که باید منفور و مغضوب مومن باشد محبوب شماست و به آن رغبت شدید دارید
اگر در کارهای خیر کوشا نیستید و به سوی آنجام آنها شتاب ندارید
و اگر....
.
.
.
اگر به دنبال راه حل این مشکلات هستید.............................
.
.
.
راه حلش به استناد کلام معصومین 2 کلمه بیشتر نیست:
.
.
.
.
یاد مرگ
.
.
.
اما بهتر است کلام نورانی خود اهل بیت را در این موارد تقدیم کنم:
امام صادق علیه السلام:
ذِکرُ المَوتِ یُمیتُ الشَّهَواتِ فی النَّفسِ، ویَقلَعُ مَنابِتَ الغَفلَةِ، ویُقَوّی القلبَ بمَواعِدِ اللّه، ویُرِقُّ الطَّبعَ، ویَکسِرُ أعلامَ الهَوى ویُطفِئُ نارَ الحِرصِ، ویُحَقِّرُ الدُّنی.
یاد مرگ،
خواهشهاى نفس را مىمیراند
و رویشگاههاى غفلت را ریشهکن مىکند
و دل را با وعدههاى خدا نیرو مىبخشد
و طبع را نازک مىسازد
و پرچمهاى هوس را درهم مىشکند
و آتش حرص را خاموش مىسازد
و دنیا را در نظر کوچک مىکند.
بحار الأنوار : 6 / 133 / 32 منتخب میزان الحکمة : 518
رسول اکرم صلوات الله علیه و آله:
أکثِروا ذِکرَ المَوتِ، فما مِن عَبدٍ أکثَرَ ذِکرَهُ إلاّ أحیا اللّهُ قلبَهُ وهَوَّنَ علَیهِ المَوتَ.
مرگ را فراوان یاد کنید؛
زیرا هیچ بندهاى آن را بسیار یاد نکرد،
مگر این که خداوند دلش را زنده گردانید و مردن را بر او آسان ساخت.
کنزالعمّال : 42105 منتخب میزان الحکمة : 518
امام صادق علیهالسلام :
أکثِروا ذِکرَ المَوتِ؛ فإنّهُ ما أکثَرَ ذِکرَ المَوتِ إنسانٌ إلاّ زَهِدَ فی الدُّنیا.
مرگ را فراوان یاد کنید؛
زیرا هیچ انسانى مرگ را بسیار یاد نکرد،
مگر این که به دنیا بىرغبت شد!
رسولُ اکرم صلوات الله علیه و آله:
مَنِ ارتَقَبَ المَوتَ سارَعَفی الخَیراتِ.
کسى که چشم به راه مرگ باشد، در انجام کارهای خیر می شتابد!
از مهمترین عوامل اثر گذاری مثبت اعمال عبادی در قلب
پرسید: خیلی از اعمال عبادی خود اثر مثبتی در قبلم نمی بینم بزرگترین اشکالاتم کجاست؟
حضرت استاد پاسخ داد: باید مراقبه شدیدتری کرد و روح عبادت که اخلاص هست رو در خود تقویت کرد
گفت: مراقبه را میتوانم شدیدتر کنم چون همین الان هم خیلی زیاد نیست این مراقبه اما اخلاص را چه کنم؟ آیا مثل همیشه راهش در توسل به اهل بیت و تضرع به درگاه خداست؟
حضرت استاد پاسخ داد: اولین قدم در تحصیل اخلاص این استکه انسان خود را همیشه بدهکار خداوند بداند.
تا وقتی که ما طلبکارانه به سراغ خدا می رویم و از خدا متوقعیم و با اندک ناملایمتی در زندگی زود حالت طلبکارانه نسبت به خدا داریم هر چه می کنیم برای خودمان است و نه برای خدا....
پ.ن»»: ... وَلاَ یَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ...
دو روی سکه...
امام صادق علیه السلام :
إِنَّ اللّهَ لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛
دعاى هیچ بندهاى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31
روی دوم سکه:
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَکَلَ مِنَ الْحَلَالِ الْقُوتَ صَفَا قَلْبُهُ وَ رَقَّ وَ دَمَعَتْ عَیْنَاهُ وَ لَمْ یَکُنْ لِدَعْوَتِهِ حِجَابٌ
هر کس از (قوت) حلال بخورد، قلبش رقت و صفا می یابد ، چشمانش پر اشک مى شود و براى (استجابت) دعایش مانعى نمى باشد.
مجمع البحرین ج 5 ، ص 353
صرفاً جهت اطلاع:
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَعْرَضَ عَنْ مُحَرَّمٍ أَبْدَلَهُ اللّهُ بِهِ عِبادَةً تَسُرُّهُ؛
هر کس از حرام دورى کند، خداوند به جاى آن عبادتى که او را شاد کند نصیبش مىگرداند.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 74، ص 121، ح 20
امام هادى علیه السلام:
اِنَّ الحَرامَ لا یَنمى وَ اِن نَمى لا یُبارَکُ لَهُ فیهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم یُؤجَر عَلَیهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛
به راستى که حرام، افزایش نمى یابد و اگر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه اى به سوى آتش خواهد بود.
کافى(ط-الاسلامیه) ج 5، ص 125، ح 7
قال الله تعالی:
یا أَحمَدُ إِنَّ العِبادَةَ عَشَرَةُ أَجزاءَ: تِسعَةٌ مِنها طَلَبُ الحَلالِ فَإِذا طَیَّبتَ مَطعَمَکَ وَ مَشرَبَکَ فَأَنتَ فى حِفظى وَ کَنَفى؛
در حدیث قدسى آمده است که خداوند مى فرماید: اى احمد همانا عبادت ده جزء است که نه جزء آن طلب روزى حلال است، پس چون خوراکى و نوشیدنى خود را پاک کردى در پناه و حمایت من هستى.
بحار الانوار(ط-بیروت) ج 74 ، ص 27
امام على علیه السلام :
إِنَّ العَبدَ لَیَحرُمُ نَفسَهُ الرِّزقَ الحَلالَ بِتَرکِ الصَّبرِ، و َلا یُزادُ عَلى ما قُدِّرَ لَهُ؛
بنده به سبب بى صبرى، خودش را از روزى حلال محروم مى کند و بیشتر از روزى مقدّر هم نصیبش نمى شود.
شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید) ج3، ص160
توکل به ارباب چند گوسفند....
گفت چه طور در چنین وضعی شادی می کنی؟
گفت: من غلام اربابی هستم که چندین گله و رمه دارد و تا وقتی من برای او کار می کنم روزی مرا می دهد.
عارف با خود گفت:
"از خود شرم دارم که یک غلام به اربابی با چند گوسفند توکل کرده و غم به دل راه نمی دهد و من خدایی دارم که مالک تمام هستی است و نگران روزی خود هستم"
امیرالمومنین علی علیه السلام:
... قَدْ تُکُفِّلَ لَکُمْ بِالرِّزْقِ وَ أُمِرْتُمْ بِالْعَمَلِ
فَلَا یَکُونَنَّ الْمَضْمُونُ لَکُمْ طَلَبُهُ أَوْلَى بِکُمْ مِنَ الْمَفْرُوضِ عَلَیْکُمْ عَمَلُهُ مَعَ أَنَّهُ
وَ اللَّهِ لَقَدِ اعْتَرَضَ الشَّکُّ وَ دَخِلَ الْیَقِینُ حَتَّى کَأَنَّ الَّذِی ضُمِنَ لَکُمْ قَدْ فُرِضَ عَلَیْکُمْ وَ کَأَنَّ الَّذِی فُرِضَ عَلَیْکُمْ قَدْ وُضِعَ عَنْکُمْ
براستی که خداوند روزی شما را ضمانت کرده
و شما امر شده اید که تلاش کنید.
پس مبادا طلب آنچه که برای شما ضمانت شده از آنچه که بر شما واجب شده برایتان مهمتر باشد.
به خدا سوگند شما به تردید افتاده اید و یقین شما فاسد گردیده است.
کار شما به جائى رسیده است که گویا کارى را که براى شما ضمانت کرده اند براى شما واجب است و گویا آنچه واجب گردیده از شما ساقط شده است.
لا نَسْئَلُکَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُکَ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى (132-طه)
از تو رزق (و روزى) نمىخواهیم. ما به تو رزق (و روزى) مىدهیم. و عاقبت (نیک) برای تقوا (و پرهیزگاری) است. (132)
الشَّیْطَانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ ...﴿۲۶۸- بقره﴾
شیطان به شما وعده فقر می دهد ...
اتَّقُوا اللَّهَ (102 - آل عمران)
تقوا پیشه کنید (102)
وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا ﴿۲﴾
وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ ﴿۳- طلاق﴾
و هر کس که تقوای الهی پیشه کند برایش محل خورجی (از گرفتاریها و ناخوشی ها) قرار داده می شود (2)
و از جایی که گمان نمی برد روزی داده می شود (3)
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ﴿۹۶- اعراف﴾
و اگر مردم شهرها ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند قطعا بر آنها (درهای) برکات آسمان و زمین را مىگشودیم(۹۶)
خداوند نماز چه کسی را می پذیرد؟
امام صادق علیه السلام:
(((یا ابن جندب!
قال الله جل و عز فى بعض ما أوحى:
إنما أقبل الصلاة ممن یتواضع لعظمتى
و یکف نفسه عن الشهوات من أجلى
و یقطع نهاره بذکرى
و لا یتعظم على خلقى
و یطعم الجائع
و یکسو العارى
و یرحم المصاب
و یؤوى الغریب))).
اى پسر جندب!
خداى بزرگ و عزیز در بعضى از آنچه وحى کرد، فرماید:
(((همانا من نماز کسى را پذیرایم که در برابر عظمتم فروتنى کند
و به خاطر من نفسش را از شهوات باز دارد
و روزش را به یاد من سپرى کند
و بر مخلوقم تکبر نورزد
و گرسنه را غذا دهد
و برهنه را بپوشاند
و با مصیبت دیده مهربان باشد
و غریب را پناه دهد.
1ـ محمدباقر مجلسى، بحارالانوار، ج 78، ص 285، روایت 1، باب 24
در محضر استاد 7
سلام
استادِ استاد فرمودند:
تنها وصیت من به شما اینه که موحّد باشید
و این با برهان بدست نمیاد
نور عبادت می خواد و نور تضرّع
باید از خود خدا خواست
به یکی از رفقا اینو اس ام اس کردم
گفتش:از خدا خواستن چه طوری انجام بشه؟
یعنی دعا کنم که خدایا خودت به من بده؟
بهش جواب دادم:
بند اول و دوم دعای 22 صحیفه سجادیه رو بخون:
اللَّهُمَّ
إِنَّکَ کَلَّفْتَنِی مِنْ نَفْسِی مَا أَنْتَ أَمْلَکُ بِهِ مِنِّی،
وَ قُدْرَتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیَّ أَغْلَبُ مِنْ قُدْرَتِی،
فَأَعْطِنِی مِنْ نَفْسِی مَا یُرْضِیکَ عَنِّی،
وَ خُذْ لِنَفْسِکَ رِضَاهَا مِنْ نَفْسِی فِی عَافِیَةٍ.
اللَّهُمَّ
لَا طَاقَةَ لِی بِالْجَهْدِ،
وَ لَا صَبْرَ لِی عَلَى الْبَلَاءِ،
وَ لَا قُوَّةَ لِی عَلَى الْفَقْرِ،
فَلَا تَحْظُرْ عَلَیَّ رِزْقِی، وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى خَلْقِکَ،
بَلْ تَفَرَّدْ بِحَاجَتِی،
وَ تَوَلَّ کِفَایَتِی.
وَ انْظُرْ إِلَیَّ وَ انْظُرْ لِی فِی جَمِیعِ أُمُورِی،
فَإِنَّکَ إِنْ وَکَلْتَنِی إِلَى نَفْسِی عَجَزْتُ عَنْهَا وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِیهِ مَصْلَحَتُهَا،
وَ إِنْ وَکَلْتَنِی إِلَى خَلْقِکَ تَجَهَّمُونِی،
وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِی إِلَى قَرَابَتِی حَرَمُونِی،
وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِیلًا نَکِداً،
وَ مَنُّوا عَلَیَّ طَوِیلًا،
وَ ذَمُّوا کَثِیراً.
خدایا،
مرا در اصلاح نفسِ خویش به کاری فرمان داده‌ای که خود در انجام دادن آن از من تواناتری،
و قدرت تو بر آن کار و بر من، از قدرت من افزون‌تر است.
پس مرا چنان نیرویی ده که با آن به کاری مشغول شوم که تو را از من خشنود می‌سازد،
و خشنودی خود را در حال عافیت (و تن درستی) [نه در گرفتاری و سختی] از من بخواه.
خدایا،
مرا طاقت رنج نباشد،
و بر بلا شکیبایی نتوانم،
و تاب تحمل فقر ندارم.
پس روزی‌ام را از من مگیر
و مرا به آفریدگانت وامگذار.
تو خود حاجتم را برآور و خود مرا کفایت کن.
به چشم رحمت خود نگاهم کن و در همه‌ی کارها مرا مدد فرما،
که اگر مرا به خود واگذاری، در کار خود فرو مانم و به آنچه مصلحت من در آن است نپردازم،
و اگر به آفریدگانت مرا واگذاری، چهره‌ی خویش درهم کشند،
و اگر مرا به نزدیکانم حوالت دهی، ناامیدم سازند،
و اگر چیزی بخشند، اندک و بی‌خیر باشد
و بسیار بر من منت نهند
و مرا بسیار سرزنش کنند.
در چه حالیم؟
مَا بَالُکُمْ
تَفْرَحُونَ بِالْیَسِیرِ مِنَ الدُّنْیَا تُدْرِکُونَهُ
وَ لَا یَحْزُنُکُمُ الْکَثِیرُ مِنَ الْآخِرَةِ تُحْرَمُونَه.
فرازی از خطبه 113 نهج البلاغه
چه شده
که به اندکی از دنیا که می رسید شادمان می گردید
و بسیاری از آخرت را که از دست می دهید غصه دار نمی شوید؟!!
واقعاً چه شده؟!
در چه حالیم؟!
جرعه های حکمت (1) (برخی از نابترین احادیثی که تا کنون خوانده ام)
رسول خدا صلوات الله علیه و آله:
مَن لَم یَقبَل مِن مُتَنَصَّلِ عُذراً صادِقاً کانَ أو کاذِباً لَم یَنِل شَفاعَتی.
اگر کسی عذر خواهی کسی را چه راست و چه دروغ نپذیرد، شفاعت من شامل حالش نمی شود.
وسائل شیعه، ج 8، ص 533
ماحصل چند سال مطالعه در باب چگونه آدم شدن منتظری پوشالی چون خودم
سلام
این ماحصل چند سال مطالعه و تحقیق من و مجالست با کسانی است که به نظرم رنگ و بویی از محبوب دارند!
برای هر کدام از این بندها آیات و روایات متعدد است که اگر عمری بود و توفیقی در ذیل هر یک به مرور اضافه می شود!
اما خدا چه میداند شاید همین امروز دفتر عمر ما به برگ آخر رسید
گفتم حداقل تیتر وار ذکرش کنم
منتظران حقیقی حضرت حجت اینها را دارند.
1- نماز اول وقت (حتی و به ویژه نماز صبح)
2- مراقبت از زبان (مراقبتی بسیار شدید)
3- پاک کردن حقوق مالی (به ویژه حق الناس و دیون مالی)
4- استغفار دائم و تلاش مجاهدانه برای ترک معصیت (به ویژه معاصی زبان و چشم(مخصوصاً آقایان!!!!!) و شکم و گوش!)
5- نماز شب و شب زنده داری (بدون این نمیشه!)
6- انس با قرآن (شامل تلاوت مداوم در روز، تفکر در آیات و عمل به دستورات!)
7- شرکت در مراسم عزاداری سیدالشهدا و حتی برپایی انفرادی آن (ولو در حد مداومت بر زیارت عاشورا و گوش دادن روضه و ریختن اشک برای حضرت)
8- جمع شدن کسانی که محب اهل بیت هستند در مجالسی برای انس گرفتن و دوستی کردن و خواندن احادیث اهل بیت (یکی از مهمترین کارها است که آثار بسیار بسیار مهمی دارد در حفظ و رشد ایمان!!!!!!!!!)
9- اظهار فقر و بیچارگی بر سر سجاده به پیشگاه الهی در تمام زمینه ها(عاجزانه و حقیرانه و ملتمسانه مکرر در مکرر)
10- توسل به اهل بیت (یک بار گفتم چگونه توسل کنم؟ گفتند این قدر میدانیم که زنی که درد زایمان دارد نمی پرسد چگونه فریاد بزنم، فریاد می زند!)
11- کم کردن شدید ارتباط به ویژه ارتباط و انس قلبی با کسانی که آنها با خدا انسی ندارند و محب اهل بیت نیستند و از اینها مهمتر از دشمنان اهل بیت بیزار نیستند!!!
12- یک سری اعمال عبادی هم هست (مانند زیارت اماکن مقدس، خواندن زیارت جامعه کبیره، تلاوت سوره اسراء در شبهای جمعه، تأکید فراوان بر خواندن نوافل به ویژه نافله های صبح، مغرب، عشا و شب، تأکید ویژه بر خواند تعقیبات نماز، خواندن نمازهای مستحب مانند نماز امیرالمومنین و نماز جعفر طیار و ..و ادعیه ای مانند ندبه و کمیل و دعاهای صحیفه سجادیه و زبان ذاکر به اذکاری چون صلوات و استغفار و ...)
13- نظم (در همه ی ابعاد زندگی و به وِیژه اعمال عبادی)
14- شدیداً مراقبت در کسب روزی حلال
15- سحر خیزی
16- وفای به عهد (بسیار مهم و کلیدی)
17-صدق (حتی در جایی که به ضرر ماست)
18- رعایت احترام والدین و همچنین سادات (شدیداً)
19- صله رحم
20- اهل بازکردن گره از مشکلات مومنین (به ویژه بازکردن گره مالی برادران دینی!!!!!!!!!!!!)
21- بسیار خوش خلق و گشاده رو و حقیقتاً متواضع، صابر (بر بلا و مصیبت و سختی اطاعت خدا و پرهیز از گناه) و حلیم (فروبرنده ی خشم)
22- اهل فهم دقیق و عمیق و از روی تحقیق معارف دین!
** برای خانم ها هم تا آنجا که من متوجه شدم، حجاب کامل و حفظ حیای حقیقی (در تمام شئون و مراتب آن) + اطاعت از همسر و تلاش برای کسب رضایت او بسیار مهم است
*** توجه بسیار ویژه داشته باشید که مهمترین رکن در تمام این موارد این است که انسان نیت کند که این موارد را به تبعیت از امام خود در راه بندگی خدا انجام دهد، اگر نیت تبعیت از امام نباشد، عملاً تحت ولایت الله انجام نمی شود این اعمال و یخرجهم من الظلمات الی النور و سیر از ظلمات به سوی نور و تقرب الی الله تحقق نمی یابد، علاوه بر این که نیت تبیعت از امام در این موراد باعث می شود که در حصنی قرار بگیرد که از کمین مکاید ابلبس در امان بماند!
استدعا دارم شدیداً به نکته بالا توجه بفرمایید و در این زمینه و اگر حوصله داشتید در این زمینه مطالب این تاپیک را به طور کامل مطالعه فرمایید:
ایاک نعبد!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟(مقاله ی ویژه!)#$