#حق‌_با‌_علیست (قسمت دوم - بخش اول)

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

#حق_با_علیست (قسمت اول)

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

غذای روح...؟!

آیا موسیقی غذای روح است؟!

گفت: موسیقی غذای روح است!
پاسخ داد: غذا یعنی چیزی که عامل حیات است، با این تعبیر شما، یعنی چیزی در حد غذا، برای روح مفید و لازم بوده، اما در یک فراموشی کلی، خدا و انبیا و ائمه علیهم السلام، که همگی به دنبال حیات و تعالی روح انسان بودند، فراموش کردند که کمترین توصیه‌ای به آن بکنند؟!


آیا حدیثی در مورد منفعت موسیقی موجود هست؟
⬅ پاسخ اسلام کوئست: در مورد آواز خوش، روایاتی وجود دارد که صدای زیبا را تحسین کرده است... اما در مورد نواختن با آلات موسیقی، باید اذعان کرد در روایات، منفعتی که از این ناحیه باشد ذکر نشده است.
لینک منبع: https://www.islamquest.net/fa/archive/fa4168
اما تا دلتان بخواهد در مذمّت گوش دادن به نوای ساز و نهی از نواختنش در روایات مطلب وجود دارد!


استفتا از فقیه عارف، عالم عامل، آیت الله بهجت رضوان الله علیه:
اگر شنیدن موسیقى و یا غنا انسان را به یاد خداوند متوجه کند، آیا شنیدن آن مانعى دارد؟
⬅ ج. انسان با عملى که مورد رضاى خداوند نیست، نمى‌تواند به یاد خداوند باشد و چنین امورى نمى‌تواند موجب تغییر حکم شرعى موسیقى و غنا باشد.

لینک منبع: https://nan.kowsarblog.ir/%D9%85%D9%88%D...8%B1%D9%87


مرحوم امام خمینی رضوان الله علیه:
«... از جمله چیزهایى که باز مغزهاى جوان‌ها را مخدر است و تخدیر مى‌کند موسیقى است. ...دستگاه تلویزیون یا دستگاه رادیو که آموزنده باید باشد، قدرت بدهد به جوان‌هاى ما، جوان‌هاى ما را نیرومند کند، نباید دستگاه تلویزیون جورى باشد که ده ساعت موسیقى بخوانند. جوانى که نیرومند هست از نیرومندى برگردانند به یک حال خمار و به یک حال خلسه، مثل همان تریاک مى‏‌ماند. این هم این‌قدر با او فرق ندارد، این یک جور خلسه مى‏‌آورد، آن یک جور خلسه مى‏‌آورد. اینها باید تبدیل بشود. اگر بخواهید مملکتتان یک مملکت صحیح باشد، یک مملکت آزاد باشد، یک مملکت مستقل باشد، مسائل را از این به بعد جدى بگیرید. رادیو و تلویزیون را تبدیلش کنید به یک رادیو و تلویزیون آموزنده، موسیقى را حذف کنید. نترسید از اینکه به شما بگویند که ما موسیقى را که حذف کردیم کهنه‌پرست شدیم! باشد ما کهنه‌پرستیم! از این نترسید. همین کلمات نقشه است براى اینکه شماها را از کار جدى عقب بزنند ... اینکه مى‏‌گویند که اگر چنانچه موسیقى در رادیو نباشد آنها مى‏‌روند از جاى دیگر مى‌گیرند موسیقى را، بگذار بگیرند از جاى دیگر، شما عجالتا آلوده نباشید؛ آنها هم کم کم برمى‌گردند به اینجا. ? این عذر نیست که اگر موسیقى در رادیو نباشد، آنها مى‏‌روند از جاى دیگر موسیقى مى‏‌گیرند. حالا اگر از جاى دیگر موسیقى بگیرند، ما باید به آنها موسیقى بدهیم؟! ما باید خیانت بکنیم؟! این خیانت است به یک مملکتى، خیانت است به جوان‌هاى ما. این موسیقى را حذفش کنید به کلى، عوض این یک چیزى بگذارید آموزنده باشد. کم‌کم مردم را و جوان‌هاى ما را عادت به آموزندگى بدهید؛ از آن عادت خبیثى که داشتند برگردانید.

صحیفه نور (9 / 200- 205)؛ قم- 30 تیر 1358، سخنرانی در جمع کارکنان رادیو دریا)
لینک منبع: https://lib.eshia.ir/11150/9/199


رهبر معظّم انقلاب آیت الله خامنه‌ای حفظه الله: ...یک سؤال دیگری از ما پرسیدند، که این سؤال را هنرمندها هم زمانی که اینجا با من ملاقات داشتند پرسیدند که: چرا شما اجازه نمی‌دهید که در تلویزیون ابزارهای موسیقی نشان داده بشود؟ آنجا یک نفر بالاخره سنتور دارد می‌زند مثلاً، ویالون دارد می‌زند، صدایش به گوش می‌آید، امّا شما نمایش ابزارش را اجازه نمی دهید، این را ما از سالها پیش ممنوع کردیم. چرا؟ علتش همین است. این تَهَتُّک است نفس نشان‌ دادن این آلات در سیمای عمومی کشور که همه می‌بینند، خود این، نزدیک کردن مردم به این فضای رواج و غلبۀ این اشیاء در جامعه است. این را ما از مذاق شرع به کلّی دور می‌بینیم. لذاست که آن را اجازه ندادیم. هر آن چیزی که ترویج کند موسیقی را در کشور، لااقل در شرایط کنونی اشکال دارد. حال اگر یک روزی به یک جایی رسیدیم که مطلقاً موسیقی حرام در جامعه وجود نداشت؛ یعنی موسیقی‌دان‌های مسلمان متعبّد متدیّنی پرورش پیدا کردند که آنچه پخش می‌کنند، موسیقی غیر حرام است، موسیقی غیر لهوی است، بلکه مقرّب الی الله است، اگر به آنجا رسیدیم، آن وقت بگوییم: آموزشگاه هم تشکیل بدهند، نمایشگاه هم تشکیل بدهند. امروز آن‌طورها نیست، امروز وضع موسیقی در کشور، وضع مطلوبی نیست. همچنان موسیقی لهوی مضلّ بر موسیقی غیر لهوی غلبه دارد. بنابراین، در این شرایط هر چیزی که ترویج کند این موسیقی را، به نظر ما جایز نیست.»

درس خارج فقه (جلسه ۳۲۰) در مبحث غنا و کتاب غنا و موسیقی انتشارات انقلاب اسلامی صفحه ۴۸۹
لینک منبع: https://www.leader.ir/fa/book/173?sn=30445


دو استفتا هم از رهبر معظّم انقلاب در باب موسیقی:

آیا می‌توان مصرف موسیقی حرام را برای امری مهم‌‌تر، همچون مقابله با هجوم فرهنگی و سیاسی غرب برای مدّتی یا برای مردم منطقه‌ای جایز دانست؟
جواب: این تشخیص، تشخیص غلطی است؛ اینکه تصوّر کنیم حرامی را مدتی در جامعه رواج دهیم، به خیال اینکه بعد از مدتی، آن را جمع می‌کنیم و آن تهاجم فرهنگی هم انجام نمی‌گیرد، **از خطاهای فاحش است.** متأسفانه گاهی بین اهل فرهنگ نیز چنین تدبیرهای غلطی دیده می‌‌شود. (مکاسب محرمه، ج۳۲۳، ص۴)

اجرای موسیقی حلال یا پخش آن از صدا و سیما در روزهای سوگواری چه حکمی دارد؟
جواب: اگر عرفاً از این عمل، هتک فهمیده شود، مسلّماً حرام است؛ مثلاً اگر شب عاشورا آهنگی پخش شود که در فرهنگ عمومی مردم، هتک حرمت تلقّی شود، این موسیقی حرام است. امّا اگر هتک حرمت تلقّی نشود، فی نفسه امر محرّمی نیست. اگرچه بهتر است تا جایی‌‌که امکان دارد، این چیزها را از ساحت مراسم دینی دور کنند. (مکاسب محرمه، ج۳۲۳، ص۵)

لینک منبع: https://www.leader.ir/fa/book/173?sn=30446

حکمت ناب (26)

مولی امیرالمؤمنین علی‌ علیه السلام:

مَنْ نَقَلَ إِلَیْکَ نَقَلَ عَنْکَ.

 هر کس از دیگران نزد تو چیزی نقل کند (و بدگویی ایشان را نزد تو بکند)، از تو نیز نزد دیگران چیز‌هایی نقل خواهد کرد (و بدگویی تو را هم نزد دیگران خواهد کرد).

 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۶۳  



 حضرت امام سجاد علیه السلام:

مَنْ رَمَى اَلنَّاسَ بِمَا فِیهِمْ، رَمَوْهُ بِمَا لَیْسَ فِیهِ.

 کسی که به دیگران عیبی را که دارند نسبت دهد، دیگران به او عیبی را نسبت خواهند داد که در او نیست!

نزهة الناظر (حلوانی): ج۱، ص۹۱ 

حکمت ناب (25)

مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

 إنّکم إن أطَعتُم سَورَةَ الغَضَبِ أورَدَتکُم نِهایَةَ العَطَبِ.
عُقوبَةُ الغَضُوبِ و الحَقُودِ و الحَسُودِ تَبدَأُ بأنفُسِهِم.
مِن طَبائعِ الجُهّالِ التَّسَرُّعُ إلَى الغَضَبِ فی کُلِّ حالٍ.

 اگر از تندىِ خشم فرمان ببرید، شما را به نقطه پایان هلاکت می‌برد.
کیفر افراد عصبانى و کینه‌توز و حسود، نخست به خودشان مى‌رسد.
از خوى مردمان نادان این است که در هر حالى زود خشم مى‌گیرند.

 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۷۱ - ج۱، ص۴۶۶ - ج۱، ص۶۷۷


 حضرت امام هادی علیه السلام:

 اَلغَضَبُ عَلى مَن تَملِکُ لُؤمٌ.

 بر زیردستان خشمگین‌شدن نشانه پَستى است.

نزهة الناظر (حلوانی):  ج۱،  ص۱۴۱

حکمت ناب (24)

مولی امیرالمومنین علی علیه السلام:

قَلِیلٌ تَدُومُ عَلَیْهِ أَرْجَى مِنْ کَثِیرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ.

کار اندک، که بر آن مداومت ورزی، از کار بسیار که از آن به ستوه آیی، امیدوار کننده‌تر است.

 نهج‌البلاغه (سید رضی): حکمت۲۷۸، ص۵۲۵


حضرت امام محمد باقر علیه السلام:

 أَحَبُّ اَلْأَعْمَالِ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا دَاوَمَ عَلَیْهِ اَلْعَبْدُ وَ إِنْ قَلَّ.

محبوب‌ترین کارها در نظر خد،ا کاری است که بر آن مداومت شود، اگر چه اندک باشد.

الکافی (ثقة الاسلام کلینی):  ج۲، ص۸۲

حکمت ناب (23)

مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

بِالحِلمِ عَنِ السَّفیهِ تَکثُرُ الأنصارُ علَیهِ.

با حلم ورزیدن و خشمگین نشدن تو در مواجهه با شخص سفیه و نادان، یاوران [تو] علیه او زیاد مى‌شوند.

 نهج البلاغه (سید رضی): حکمت ۲۲۴

حکمت ناب (22)

مولی امیرالمؤمنین علی علیه‌ السلام:

 العَفْوُ عَنِ المُقِرِّ لاعَنِ المُصِرِّ.

 عفو گذشت سزاوار کسی است که به خطاهای خود اعتراف و اقرار می‌کند، نه آن کسی که از تقصیرات و خطاهایش دست‌بردار نیست و به آن اقرار هم نمی‌کند.

 نزهة الناظر (حلوانی): ج۱، ص۵۵

مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

 ألعَفوُ یُفسِدُ مِنَ اللَّئیمِ بِقَدر إصلاحِهِ مِنَ الکَریمِ.

 عفو و گذشت به همان اندازه که در اصلاح شخص بزرگوار موّثر است شخص  فرومایه را تباه می‌کند.

 کنز الفوائد (کراجکی طرابلسی): ج۲، ص۱۸۲


 برخی صفات شخص لئیم و فرومایه که گذشت درباره‌اش جایز نیست و موجب تباهی بیشتر او می‌شود (طبق احادیث امیر مؤمنان علی علیه السلام):

 هر قدر جایگاه دنیوی‌اش بالا رود بیشتر خود را گُم می‌کند.
 حیا ندارد.
 بسیار بخیل است.
 اگر به او چیزی عطا کنند و لطفی نمایند، بسیار ناشکر و ناسپاس است.
 بسیار خلف وعده می‌کند.
هر گاه قدرت پیدا کند (و مطمئن باشد کسی متعرّض طغیانش نمی‌شود) فحش می‌دهد!
 موقعی که باید یاری رساند، انسان را تنها می‌گذارد.
بر زیردستانش همیشه خشم می‌گیرد.
و...

اللَّئیمُ إذا بَلغَ فَوقَ مِقدارِهِ تَنَکَّرَت أحوالُهُ. (غرر الحکم (تمیمی آمدی):  ج۱، ص۹۶)
اللَّئیمُ لا یَستَحیِی. (غرر الحکم (تمیمی آمدی):  ج۱، ص۵۷)
یُستَدَلُّ علَى اللَّئیمِ ب...ذَمیمِ البُخلِ. (غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۸۰۰)
اللَّئیمُ... و إذا اُعطِیَ جَحَدَ. (غرر الحکم (تمیمی آمدی):  ج۱، ص۸۲)
اللَّئیمُ... و إذا وَعَدَ أخلَفَ. (غرر الحکم (تمیمی آمدی):  ج۱، ص۸۲)
اَللَّئِیمُ إِذَا قَدَرَ أَفْحَشَ. (غرر الحکم (تمیمی آمدی):  ج۱، ص۸۲)
إیّاکَ أن تَعتَمِدَ علَى اللَّئیمِ؛ فإنّهُ یَخذُلُ مَنِ اعتَمدَ علَیهِ. (غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۱۶۶)

و...

حکمت ناب (21)

مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

 مَن لَم یَتَعَلَّم فِی الصِّغَرِ لَم یَتَقَدَّم فِی الکِبَرِ1
مَن سَألَ فی صِغَرِهِ أجابَ فی کِبَرِهِ.2
مُروا أولادَکُم بِطَلَبِ العِلمِ.3

 کسى که در کودکى نیاموزد، در بزرگ‌سالى پیش نمى‌افتد.  
و
هر کس در خردسالى بپرسد، در بزرگ‌سالى پاسخ مى‌دهد.  
و
فرزندانتان را به آموختن دانش، امر کنید.  


 منابع:
1. غرر الحکم  (تمیمی آمدی):  ج۱،  ص۶۴۹
2.  غرر الحکم (تمیمی آمدی):  ج۱،  ص۶۰۶
3. کنز العمّال (متقی هندی): ج۱۶، ص ۵۸۴

حکمت ناب (20)

مولی امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما السلام:

لا یَعدَمُکَ مِن شَفیقٍ سُوءُ الظَّنِّ.

بدگمانى، تو را از دوست دلسوز محروم نکند.

 بحار الأنوار (علامه ملجسی):  ج۷۴، ص۱۹۶ - با تفاوت اندک: (لاَ یُعْدِمْکَ مِنْ حَبِیبٍ سُوءُ ظَنٍّ) تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۶۸